3 maja obchodzimy polskie święto państwowe Święto Narodowe Trzeciego Maja. Uchwalona pierwsza w Europie Konstytucja 3 maja 1791 roku stała się pamiątką historycznej przeszłości, synonimem działań ku ratowaniu ojczyzny i symbolem polskości. Obchody rocznicy uchwalenia Konstytucji stanowiły symbol narodowy i patriotyczny.

Ustawa Rządowa jako symbol traktowana też była przez artystów: ku pokrzepieniu serc odwoływali się do niej Adam Mickiewicz i Jan Matejko. Po odzyskaniu niepodległości już w 1919 roku 3 maja został ogłoszony świętem narodowym. Po roku 1945 komunistyczne władze zmierzały do likwidacji trzeciomajowych obchodów ze względu na ich utrwalony charakter narodowo-katolicki. Przeciwstawiano im i nagłaśniano propagandowo Święto Pracy. Przez wiele lat nie odbywały się państwowe uroczystości związane z rocznicą 3 maja. Zmianę przyniósł rok 1980. Wiosną 1981 odbyły się uroczyste, oficjalne obchody rocznicy Konstytucji. Ustawa Rządowa powracała do świadomości i pamięci społecznej Polaków. Trudny czas stanu wojennego znów uczynił z obchodów tego święta konflikt między władzą a społeczeństwem. Przełom przyniósł rok 1990. Nowo wybrany Sejm i Senat powróciły do tradycji i proklamowały dzień 3 maja świętem państwowym. Jak wskazują źródła Muzeum Historii Polski ustalenie autorstwa tekstu Konstytucji nie było łatwe. Dzięki ustaleniom Emanuela Rostworowskiego wiemy, że w początku grudnia 1790 roku król Stanisław August Poniatowski podyktował pierwszą wersję tekstu Piattolemu. Projekt ten przedstawiony został następnie marszałkowi nadwornemu litewskiemu Ignacemu Potockiemu, marszałkowi sejmowemu Stanisławowi Małachowskiemu i Hugonowi Kołłątajowi. To ich uwagi pozwoliły na sformułowanie końcowej redakcji. Analiza treści projektów pokazuje, iż ostateczny tekst był kompromisem między koncepcjami króla i Potockiego, ale wielu historyków skłania się do wniosku, że przeważyła ta, którą forsował Stanisław August. Trzeba jednak pamiętać, że wizja reformy państwa zawarta w Ustawie Rządowej i zwerbalizowanej przez krąg jej bezpośrednich autorów to efekt długiego procesu przemyśleń i dyskusji w wielu różnych środowiskach politycznych.